tail
/tˈeɪl/
- hali, rófa, tagl, stertur, stél, sporður
- bakhlið (fráhverfan) á peningi
- frakkalaf
- kaðalendi
- to lie head and tail liggja andfætis
- takmörkun
- heir in tail með takmörkuðum erfðarétti
- setja hala á
- grípa um halann (sporðinn)
- vera aftastur í (skrúðgöngu tail a procession)
- festa aftan í e-ð (to)
- dragast aftur úr
- ganga í halarófu
- falla út í (into)
- tail off smáhverfa
- leggja á flótta
- hypja sig í burtu
Samheiti: after part, arse, ass, backside, behind, bob, bottom, bum, buns, butt, buttocks, can, chase, chase after, derriere, dock, dog, empennage, fag end, fanny, fundament, give chase, go after, hind end, hindquarters, keister, nates, poop, posterior, prat, quarter, rear, rear end, rump, seat, shadow, shadower, stern, tag, tail assembly, tail end, tooshie, track, trail, tush