bob

UK: /bˈɒb/   US: /ˈbɑb/

n. lóð (á hengli í klukku); sakka; kast (með höfðinu of the head); hopp, hoss; maðkakippa (til álaveiða); knjábeyging; stýfður stertur; s. hoppa, hossast, boppa (bob up and down); reka e-ð í, slá e-u við (against, at); blekkja; svíkja; bob for ætla að ná í (veiða); he bobbed down hann beygði sig niður; the end of the pole bobbed up slóst upp; bob a curtsy hneigja sig; bob the head in/at the door reka höfuðið inn um dyrnar