head

n. höfuð; gáfur, skilningur; frumkvöðull; yfirmaður; oddviti, forstöðumaður; framhluti; efri hluti (head of a table); höfðalag (head of a bed); fylkingarbroddur; uppspretta, upptök (head of a river); fjarðarbotn (head of a bay); dalboln (head of a valley); tunnubotn (head of a cask); kafli, flokkur; efni, grein; fyrirsögn (heading); framstafn; drekahöfuð, skipstrjóna (figurehead); taller by a head höfði hærri; by (down by) the head framhlaðinn; hýr, kenndur; per head, a head á mann; by head eftir höfðatölu; from head to foot frá hvirfli til ilja; over head and ears (in the water) á kafi; I can't make head or tail of it ég get ekkert botnað í því; to be at the head of vera fyrir, stýra; be at the head of his class vera efstur í sínum bekk; to lay heads together bera saman ráð sín; come to a head komast á hæsta stig; grafa út (um kýli); to make head against standa á móti; vinna á, verða ágengt á móti e-u; give a horse the head gefa hesti lausan tauminn; lie heads and points liggja andfætis; two heads are better than one betur sjá augu en auga; keep one's head láta ekki koma fát á sig; lose one's head verða ruglaður (ráðþrota)

s. vera (fara) á undan e-u; vera fyrir, stýra, skrifa fyrir ofan; setja hausa á (nagla); botna (tunnu); standa efstur (á skrá); komast fram fyrir eða fram úr (head off); fara fyrir upptökin á, fara í kringum (head a river, lake); spretta upp (um ár); stefna, halda; the wind heads us vindurinn blæs beint á móti okkur; an article headed grein með fyrirsögninni; headed by a band með söngflokk í fararbroddi