ground
nafnorð
- grund
- jörð, jarðvegur
- landeign
- lóð
- grundvöllur
- undirlitur (ground colour)
- ástæða, orsök
- sjávarbotn, grunnur
- ft. grútur (undan lýsi)
- kaffikorgur
- to break ground losa akkerin frá botninum
- to take the ground stranda, standa (um skip)
- to keep (hold, maintain, stand) one's ground halda (vel) stöðunni, standast
- to gain ground færast nær
- breiðast út
- verða ágengt
- to feel the ground kenna botns
- to give (lose) ground víkja, hörfa undan
- to fall to the ground verða að engu, ónýtast
- to stand ground standa fastur fyrir, víkja ekki, halda velli
- on the ground of ill-health sökum vanheilsu
sagnorð
- grundvalla (self-discipline is grounded on self-knowledge)
- draga (undirlit) á
- kenna e-m undirstöðuatriðin (í e-i grein)
- setja (leggja, koma, falla) niður á jörðina
- standa á grynningum
- well grounded sem hefur við góð rök að styðjast
- well grounded in Latin vel heima í latinu