ground

nafnorð
  • grund
  • jörð, jarðvegur
  • landeign
  • lóð
  • grundvöllur
  • undirlitur (ground colour)
  • ástæða, orsök
  • sjávarbotn, grunnur
  • ft. grútur (undan lýsi)
  • kaffikorgur
  • to break ground losa akkerin frá botninum
  • to take the ground stranda, standa (um skip)
  • to keep (hold, maintain, stand) one's ground halda (vel) stöðunni, standast
  • to gain ground færast nær
  • breiðast út
  • verða ágengt
  • to feel the ground kenna botns
  • to give (lose) ground víkja, hörfa undan
  • to fall to the ground verða að engu, ónýtast
  • to stand ground standa fastur fyrir, víkja ekki, halda velli
  • on the ground of ill-health sökum vanheilsu
sagnorð
  • grundvalla (self-discipline is grounded on self-knowledge)
  • draga (undirlit) á
  • kenna e-m undirstöðuatriðin (í e-i grein)
  • setja (leggja, koma, falla) niður á jörðina
  • standa á grynningum
  • well grounded sem hefur við góð rök að styðjast
  • well grounded in Latin vel heima í latinu

Samheiti: anchor, background, base, basis, bray, comminute, cranch, craunch, crunch, dig, drudge, dry land, earth, establish, fag, flat coat, footing, found, grate, grind, labor, labour, land, mash, moil, prime, primer, primer coat, priming, priming coat, reason, run aground, soil, solid ground, strand, terra firma, toil, travail, undercoat