wit

n. fyndni, andríki; fyndinn maður (a man of wit); vit, skilningur (it passes the wit of man); to be at one's wit's end standa alveg ráðalaus; to be frightened out of one's wits vera utan við sig af hræðslu; to lose one's wits ganga af vitinu; the five wits fimm skilningarvitin

s. vita; I wot ég veit (annars úrelt nema í: to wit nefnilega, það er að segja)