top

n. efsti hluti, toppur, tindur, hvirfill; skopparakringla; at the top of his speed eins og fætur toga (toguðu); at the top of his voice eins og hann gat kallað hæst; from top to toe frá hvirfli til ilja; top speed mesti hraði; s. þekja að ofan; vera hærri en (top one by the head höfði hærri en); ná upp yfir, stökkva yfir; komast upp á; skara fram úr; höggva toppinn af; standa upp úr; gnæfa upp; top off fullgera